29-01-2010

Is it a town or a band?

Defiance, Ohio is both!
Dit ensemble is draagt de naam van de gemeente Defiance in Ohio, maar ze komen uit Columbus is Ohio. Odd, isn't it? It sure is.
Maar wat belangrijker is dan de etymologie van een band, is de muziek! Defiance, Ohio speelt vrolijke en minder vrolijke akoestische folk-punk, à la Against Me!, of eh… gewoon à la Against Me!. Andere referenties zijn bvb. Ghost Mice, Paul Baribeau en eigenlijk elke artiest op Plan-It-X records.
Defiance, Ohio is heel DIY-gericht, ze hebben na hun demo ook hun 1ste album op zichzelf uitgebracht, een split op het DIY-label Plan-It-X en alles valt gratis de downloaden via de site. Hooray!
Ze zijn verder gegaan op het No Idea label, alwaar ook Against Me!, Hot Water Music en andere bekende punkrock bands zitten.

Share What Ya Got werd hun eerste full length. Meteen ook naar mijn normen hun beste. Een magnum opus op zeer kleinschalig niveau. En het coolste artwork ooit, waarschijnlijk (de cd-versie toch, de lp heeft een andere lay-out). Share What Ya Got gaat over de directe leefwereld van de band, en van veel mensen in feite. Het albums begint met "Hey Kathleen, Are You Hungry?", welke de semi-homofonen 'angry' en 'hungry' bevat. Kwaad zijn lijkt en is misschien even alledaags als honger hebben. Of de honger is symbool voor een drang naar verandering. Ik weet het niet, maar ze zullen er wel over nagedacht hebben. Verder komen enkele op zijn minst bewonderenswaardige nummers aan bod. Er wordt de ene waarheid na de andere verteld (Do you remember passion?) en de cult van het fietsen wordt meer dan eens benadrukt. Dit is bijna naturalistische muziek. Het 'folk'-aspect komt onder meer naar voren dankzij de cello en de viool. Het rustige maar ontroerende "Road Signs Always Look Better Looking Over Your Shoulder" springt er bovenuit. To run away is victory, a tank of gas is freedom, and a starry night and open road is hope. Afsluiter is Response To Griot, een gepaste groet aan de bums in deze wereld.

Wat volgde was een split-cd met Ghost Mice, een akoustische folk-punk DIY kind of band, met Chris Clavin die Plan-It-X Records beheert. De cd is dan ook op dat label uitgekomen. En hoewel ik niet zo'n grote fan ben van Ghost Mice hun werk, staat hier zowat het beste werk van Defiance, Ohio op. En daarenboven een Gorilla Biscuits cover! Defiance, Ohio brengt een versie van Things We Say zoals niemand die waarschijnlijk ooit had verwacht. Enkel van hun beste nummers, en vooral hun beste lyrics staan op deze split. De groei van de band is merkbaar en hun creativiteit, zowel op muzikaal als tekstueel vlak bereikt hier wel degelijk een hoogtepunt.

Niet dat hun volgend werk buiten dat hoogtepunt staat. Defiance, Ohio blijft hun niveau in hun genre aanzienlijk hoog houden. Op hun split 7" met One Reason hernemen ze hun demo-nummer Promises en gooien ze er Sometimes Motion bij. Want sometimes motion is the only thing that keeps [them] alive. One Reason is trouwens ook een heel coole band. Een uitstekende split met bands die op elkaar zijn afgestemd qua sound.

Het duurde echter een tijdje voor ik volledig mee was met de sound van The Great Depression. Ik heb deze plaat lang aan de kant laten liggen omdat hij me op het eerste gehoor niet overdonderde, wat bij Share What Ya Got wel het geval was. Zoals ik al zei, is Defiance, Ohio een band die is geëvolueerd gedurende hun muzikale carrière. The Great Depression is, zoals de titel misschien impliceert, minder feel-good dan hun vorige album (al was dat ook niet onvoorwaardelijk happy-go-lucky). De nummers zijn wel beter uitgewerkt dan hun debuut, en bijkomend feit is dat dit op het bekende No Idea Records werd uitgebracht. En voor een band als deze is dat, me dunkt, enorm cool. De harmonieën komen beter naar voren, en er zijn er ook gewoon meer. Er is ook een videoclip voor This Feels Better gemaakt, which is cool.

In dezelfde opnameperiode als The Great Depression werden 2 nummers vastgelegd die op de split 7" met Environmental Youth Crunch werden uitgebracht. Threats hoort bij het "hardere" werk tot nu toe en Collecting Complaints sluit perfect aan bij The Great Depression. Zeker een coole plaat die de ruimte tussen hun 2de en hun 3de album mooi opvulde.

Niet veel later brachten ze The Fear(x3) uit, dat mijns aanvoelens teruggrijpt naar de sound van hun eerste album. Op hun 3de album vragen ze "Do you still sing your heart out?", en ik moet eerlijk toegeven dat dat het geval is, want "I know these words by heart now.". Dit album deed mijn affectie voor de band weer opleven, en toen ik het nieuwe nummer Hair Pool hoorde kon ik niet meer wachten op nieuw materiaal.

Helaas zijn we nu 2/3 jaar later en heb ik niks meer gehoord.

Naar mijn weten zijn ze 1 keer in Europa geweest, helaas was hun Belgische datum in Luik en kon ik daar niet geraken. Ik blijf hopen.

Website
Myspace
Download!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten