Vanuit dat principe speelt het Antwerps kwintet The Dole. Deze band heeft, alvorens de noemer 'band' te hebben opgenomen, hun tijd besteed aan nummers schrijven en perfectioneren. De band is onderhand al een tijdje uit hun cocon gebroken en zetten ambitieus hun carrière verder.
Hoewel de nummers op myspace genietbaar zijn, blazen ze me niet omver. Maar omdat 1) ik met de bassist op school heb gezeten, 2) mijn broer die gasten goed kent, 3) ik graag naar shows ga en 4) ze 12 maart in JH Govio (Kalmthout) optreden, ben ik The Dole gisteren gaan bewonderen in Brussel, met name het Ritscafé, op de Rockrace van de hogescholen en universiteiten in Brussel.
En ik was aangenaam verrast. 1ste verrassing: 3 gitaren. Naar mijn normen is dat veel maar ze wisten het nagenoeg perfect te proportioneren. Innemende solo's, intermezzo's en arpeggio's. 2de verrassing: coole show! Veel beter dan de myspace-versies. Duidelijk een band die graag speelt en waarschijnlijk graag een publiek voor zich heeft. Ze openden met Brother, meteen een van de meer upbeat nummers, en mijns inziens kan dit wel eens een single worden. De band heeft trouwens met Humo's Rock Rally meegedaan maar zijn -jammer genoeg- niet voorbij de voorrondes geraakt. Het zijn goeie muzikanten, live was alles heel strak gespeeld en ze zijn ook aanzienlijk op elkaar ingespeeld. Vooral de ritmesectie kwam live veel beter naar boven, wat ik ten zeerste waardeerde. Mijn hoofd ging zelfs mee op en neer. De zanger zijn stem leent zich mooi aan de muziek, die te omschrijven valt als… experimentele neo-indie-pop-dance-post-new-wave-rock'n'roll. Allez, zoiets. Ik heb tijdens het optreden vaak zitten denken aan wat het me deed denken, maar ik kon er niet echt 1 referentie op plakken. Ik denk aan The Smiths, maar tegelijk aan Soon en Pinback, of Franz Ferdinand, of iets als Modest Mouse, misschien wat The Mars Volta, en ik hoor invloeden van/gelijkenissen met Flight Of The Conchords, Jimi Hendrix, Sparta en pakweg MGMT. Whole lotta namedropping voor mijn punt, eigenlijk: Vele bands etiketteren zichzelf als "alternatief en experimenteel", maar bij The Dole maakt dat 'niet-label' ook waar. Ze hebben enorm veel invloeden die ofwel samenkomen ofwel hier en daar wel ergens voorkomen. Innovatieve muziek die aanslaat en niet gaat vervelen. Uitgedachte instrumentale stukken, inter-vocalische harmonieën, heel strakke drumpartijen, coole teksten en marcellekes.
Ik ken niet veel van het genre of van de scene in België, maar als ik mezelf en een of andere Quinten mag geloven, zijn deze mannen beter dan The Black Box Revelation.
(Photo by Thomas Geuens)Now they find me frightening my love like a Pandora's box.Myspace! met demosongs "In Due Time"
After all this time you still wander through my mind.
After all this time you still wander through my fucks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten