28-10-2009

…And I hope this day is never over.

Het gaat hier natuurlijk over een zomerdag in oktober. Dillinger Four zingt het in 'Gainesville', de Kempen voeren het uit in de vorm van een punk rock fest: Summer In October.

De zomer ving aan op 24 oktober om 18u, maar voor mij begon hij pas om 10 voor 11.
De zomerse vibe werd over mij heen gestort toen ik van het station naar JH de Kroenkel wandelde en onderweg mijn pas versnelde omdat ik the Dopamines al hoorde spelen. Snel 6 euro betaald (wat eigenlijk nog heel goeikoop was voor zoiets, respect!), en gaan dansen vooraan. Aangezien ik hun show in Gent als referentie had, was dit eerder een korte setlist. Wel nog steeds fucking goed. Hitjes, dansen, meezingen, beercan-roulette, drunk people, drunk musicians. Retegoeie show alweer. Hun laatste van hun Europese tour ook, dacht ik. Deze keer wél ne Ramones cover, met name Beat On The Brat, en met gastoptreden van Ricky D aka Sketchy Ricky. Redelijk hard gegaan.
Next up: The Apers! Dat was toch ook al weer even geleden dat ik ze nog gezien had. Nog altijd dé feestband bij uitstek. Allemaal in zomerse outfit gekleed, klaar voor rock'n'roll. Enige jammere voor mij was dat ik de nieuwe CD pas vrijdag in de bus had gekregen en dus de nieuwe nummers, die voornamelijk hun set vulden, niet kende. Maar toch af en toe kunnen meezingen, en meedansen. Enkele nummers kende ik nog van de vorige show en ze speelden genoeg oudere nummers ook. It's OK To Hate Me, Sunshine, Too Many Backpacks At The Show, etc. Cover van Chewy Chewy van The Ohio Express met gastoptreden van Jon "Dopamine" W. Geniale show.
De onbetwiste headliner van den avond was Kepi Ghoulie en zijnen band: Dino en Atom. Soundcheck: Quit Your Job van Chixdiggit!, tot 2 maal toe. De stemming zat er al meteen in. Meer feesten gebeurde vooral met de hits van de Groovie Ghoulies, Kepi's en Dino's band die een tijdje terug gesplit is. Hits als Till Death Do Us Party, Tunnel Of Love, The Beast With Five Hands, Let's Do It Again, Freak On Parade, Fun in The Dark, etc. Kepi wist de sfeer erin te houden en ook de drive van de set. Het aantal keer dat hij de woorden "Rock'n'Roll" heeft gebruikt toont ook zijn houding aan. Veel gast-optredens van internationale pop punk celebrities als Will Deniro, Sebby Zatopek (wat snel Sebby Ghoulie werd), Kevin Aper, Ox Accelerator, … Er waren trouwens ook dudes van Schotland (Fraser Murderburger), Denemarken (Uli 20Below), Duitsland (Eric Sonic Doll), Nederland (Jerry Hormone)… Kortom: Summer In October heeft internationale allures. Supercool.
Gedansd, meegezongen, om de paar minuten Fraser die crowdsurfte en vervolgens nen "thumbs up" deed en terug ging dansen, dude die eerst niet werd opgepakt om te surfen, om daarna nog eens te proberen en er dan wel in te slagen. Posi sfeer! Ballonnen! Verjaardagsfeest! Confetti! De 'zombie pit' tijdens de Cramps cover, dat moet een van de geniaalste dingen zijn die ik al gezien heb. De manier waarop hij 'the Priceduifkes' uitsprak ("the Pricedoifkies"). Pet Semetary! If The Kids Are United!
Afterparty met punk rock muziek!
Winteruur!
Legendarisch!

Fuck yeah.



Punch drunk, love struck, etc.

Guess what I saw last week? The Dopamines!
Naast "2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethylamines, verbindingen die fungeren als neurotransmitters (en soms als hormonen) op verschillende plaatsen in het lichaam", zijn de Dopamines ook één van de coolste pop punk acts van de laatste jaren.
En ze zijn net van hun 1ste Europese tour vanaf.

9 oktober waren ze in België, in Herenthout, maar dat heb ik gemist.
Des te meer keek ik uit naar 22 oktober, wanneer ze het Gentse café 'Den Drummer' zouden innemen. The Priceduifkes speelden ook.
't Was eigenlijk al retelang geleden dat ik Ricky D, Cowboy Mambo en Voale Senne nog had zien spelen, dus 't was weer een verfrissing voor mij. Megahard meezingen en dansen, zotkomen bij "Have You Seen My Mind?". Een nieuw nummer van hun opkomende split met the Headshots en the Crackups: Topshots. Nen the Nobodys cover: Scarred By Love. En als afsluiter, nen Black Flag cover: Nervous Breakdown. Mannekes, da's toch altijd weer een bom ze. Iedereen zot, crowdsurfs, mosh, singalong, micro midden in 't publiek, stukken tekst overslagen, blauw plekken. 'k Heb de Lieven nog zien crowdsurfen, ook grappig! Weeral ne supercoole show, op de technische mankementen na dan: snare-drum kapot, gitaar-amp-head kapot…
Next up waren the motherfucking Dopamines. Van begin tot einde alles gegeven, mijn longen uit mijn lijf gezongen, alles wat ik nog aan calorieën had gebruikt om te dansen en zelden zo gelachen. Over de setlist kan ik redelijk kort zijn: ze hebben fucking àlles gespeeld. Misschien 1 of 2 nummerkes niet. Op 't einde ne Greenday cover, en de nieuwe nummers die ze al af hadden. (Stoked voor dat nieuwe album trouwens!) Echt letterlijk alles gespeeld. Geniaal.
De sfeer zat er ook goed in. The Dopafuckups hebben een reputatie met alcohol en die hebben ze goed waargemaakt. Redelijk zat tijdens de show, retezat erna. Maar toch goed spelen hè. Man, man, wat nen band. Wat ne show. Boxershort-crowdsurfs, voetstappen op 't plafond, den baas van Den Drummer die die mannen constant drank geeft en vuistjes geeft, in de micro schreeuwen, blote bovenlijven, "The Ramones suck", mensen die op 't drumstel vallen, veel zweet, den drummer in SpongeBob boxershort, den drummer die zijn fluit laat zien (haha!), en mucho pop punk.
"FC de Kampioenen", "'t Amerikaantje", "elle moe" en "elle va" zingen toen ze wilden stoppen. "Voalen dikzak" roepen naar den Jon Weiner ("Voilen dikzack, are you calling me a moron or something?")
Na de show nog heel kort met de 2 Jons gepraat, zijn coole mensen.

Dat was me nogal eens nen avond. 1 van de coolste shows die ik al gezien heb. Al heb ik dat ook al gezegd van Teenage Bottlerocket, The Copyrights en The Apers. Maar allez, the Dopamines krijgen hun plaats in het rijtje!



Yeah, life sucks sometimes,
trying to make every word rhyme.
Won't someone please make it stop?

09-10-2009

They never sleep.

Het gaat hier over de Midnight Souls. Voor mij dé Belgische hardcore-revelatie sinds Teenage Lust.
Gisteren éindelijk live kunnen zien, en fuck, wat ne band, wat een songs, wat ne show, wat een attitude.

Start beating.

Midnight Souls is begin dit jaar of zo begonnen, door 5 man uit de Kempen. Ze hebben ondertussen 1 demotape/cd uit met 4 nummers op. Ze hebben ook al op heel wat plaatsen en met heel wat bands gespeeld. Kortom, ze zijn redelijk goed bezig, puur theoretisch gezien.
Praktisch gezien zijn ze meer dan 'goed bezig'. Met invloeden als (overduidelijk) Modern Life Is War, (maar ook) Killing The Dream, American Nightmare/Give Up The Ghost en Ceremony. Zware bas, melodisch gitaarlijnen, breaks waar ge kiekevel van krijgt en beenharde teksten die in uw hoofd blijven nazinderen. Het soort hardcore waar ik van hou.
Op mp3 klinkt het al enorm graaf, dus ik was supersiked om ze live te zien. En het heeft alle verwachtingen ingelost. Mannekes. 't Begon al megaintensief en hard. Die mannen nemen hunne muziek serieus en gaan er ook echt in mee, en da's cool. Die bas al direct op de rug van den bassist, epic. Ze begonnen met het eerste nummer van den demo, met name Former Friends And Dead Ends.
HERE'S TO THE END
WHEN WE HAVEN'T YET BEGUN

Super-, supercool. Live veel cooler dan op mp3. THIS ONE IS MEANT TO FAIL EVERYONE Helemaal opgaan in de muziek en singalongen. WE ARE DESPERATE
- SO FUCKING DESPERATE -
AND DOWN!

Posi sfeer, redelijke publiekreactie, maar vooral intens. Die teksten, en de eenheid die ze vormen met de muziek, ik kan er niet van over. Modern Life Is War is gestopt, maar dit is the next best thing zenne! Killing The Dream heb ik gemist van 't jaar, maar om met 'den Donny' de woorden "UNLOVED! UNWANTED!" mee te schreeuwen is minstens even cool. Om nog maar te zwijgen van het eind van de dreunende set! Na ook nog een nieuw -en veelbelovend- nummer te spelen sloten ze af met Skycrashers. Megacoole bas-intro.
I SAW THE WORLD
CRASHING DOWN TODAY

En toen dat nummer in principe gedaan was, ging de drummer weg met de 2 gitaristen, waardoor alleen de bassist en de zanger overbleven. Dat beeld op zich was enorm cool, de sound ervan overtrof alle verwachtingen. Hard. Echt retehard. De micro verliest zijn doel en de bassist schreeuwt mee, facing backwards. De zanger komt het publiek in, mij en de Jesse meesleurend, en geeft zijn stem vrijspel.
FUCK YOU
FUCK YOU

I HATE YOU

I LOVE YOU


Stop beating.




Midnight Souls staat er, is bewust van hun kunnen en maken het beste van wat ze kunnen bieden. En mijns inziens is dat al heel wat.


(Picture by Greg Lamarche)

Check ze!
10/10/2009: Lendelede
14/11/2009: Machelen
20/11/2009: Blankenberge
21/11/2009: Merksplas
26/02/2010: JH Choke, Herselt
20/03/2010: Herselt

Myspace - contact: wearemidnightsouls@hotmail.com
Lyrics
Download demo