12-05-2009

Things that are awesome.

Is het niet tijd om eens een paar van de beste platen allertijden te overlopen? Ik denk van wel!

Dit alles is mijns inziens natuurlijk.
En chronologisch.

Ramones: Leave Home (1977)
Er staan enorm goeie songs op hun debuutalbum Ramones, zoveel is zeker, maar met Leave Home hebben de 4 "Ramone"s uit New York zichzelf toch wel overtroffen. Elk lied is een fucking hit. Elk lied klokt onder de 3 minuten af, zoals het hoort. Dit zijn de Ramones middenin hun hoogtepunt. '77, het jaar waarin ze zomaar even 2 albums hebben uitgebracht. De songs zijn chronologisch in de volgorde waarin ze geschreven werden. Leave Home is de brug tussen het bijna nihilistische Ramones en de verdere evolutie op Rocket To Russia. Geni-fucking-aal.
Download!

They Might Be Giants: Flood (1989)
Op goed geluk heb ik dit album ontdekt, maar het is nog steeds mijn favoriet no-worries, happy-go-lucky, verstand-op-nul-en-genieten album. Ik heb wel iets voor eenvoudige muziek, en dit sluit daar nadeloos bij aan. Liedjes met een (simpele) boodschap en een eenvoudige melodie, veel beter wordt het niet. Het voelt bijna kinderlijk aan. Het is in feite 'schattige' muziek. Ga eens buiten in de zon zitten, pakt uzelf iets fris en zet dit plaatje op. Uw gemoed bevaart in no-time de hoogste sferen. Mark my words.
Download!

Screeching Weasel: My Brain Hurts (1991)
My Brain Hurts, Screeching Weasel's 3de wapenfeit heb ik hier al ergens besproken. Ik heb het album veel te laat ontdekt, maar hell, dit is een œuvre van enkele geniale helden met gevoel voor eenvoud, een overvloed aan energie en een vermogen tot relativeren. Geniale teksten, riffs en catchy nummers tout court. Ben Weasel en Dan Vapid vormen hier een perfect team. Ne must-have voor iedereen die ook maar een beetje into muziek en zo is. Ook voor iedereen die van meisjes houdt. En iedereen die soms dingen haat of in twijfel trekt.
Download!

At The Drive-In: Acrobatic Tenement (1996)
Het debuut van deze heersers uit El Paso, Texas, wordt vaak overschaduwd door Relationship Of Command. Voor mij persoonlijk is dit album van groter belang. Het heeft een enorme invloed gehad op mijn muzieksmaak, het heeft me naar een wijder spectrum doen luisteren. Ook is dit een van mijn eerste cd's geweest die niet mainstream was. Nummers als Embroglio en Ticklish geven mij nog steeds dat gevoel van herontdekking van muziek. Een van de beste bands van de laatste 2 decennia!
Download!

The Manges: 'R' Good Enough (2001)
Dit is nog een pop-punk album dat ik bij de klassiekers reken. Ik weet niet juist wat het is, misschien Andrea's zoetgevooisde aparte stemtimbre, misschien Manuels magnifieke variaties op 3 akkoorden en zijn geniale solo-stukken, misschien Mass' prachtige ondersteuning van grondtonen, subdominanten en dominanten en zijn enorm coole fills, misschien Richies superzotte drumgedeeltes. Misschien zijn het hun streepjestruien. Misschien hun nationaliteit (Italiaans, nvdr). Ik weet het niet, maar om een of andere reden is deze plaat fucking in-sane! Deze plaat staat vol hits, catchy as fuck en makes-you-dance-like-crazy as hell. Die mannen moeten echt méér shows doen, en liefst in mijn buurt.
Download!

The Mars Volta: De-loused In The Comatorium (2003)
Deze sluit bij ATDI aan. Den eerste van TMV was direct den beste, en dat niveau hebben ze moeilijk kunnen evenaren. Afin, het niveau kunnen ze evenaren, maar niet over de lijn van een conceptalbum. De-loused In The Comatorium zit enorm geniaal in mekaar. De nummers behoren als 1 nummer beluisterd te worden, anders mist ge een partikel, en dat kan fataal zijn. Ook al ken ik de tekst niet, de muziek doet mij precies hetzelfde voelen als wat het verhaal vertelt. (Het gaat over de zelfmoord van een vriend, nvdr.) Meesters in songwriten en songplayen, absoluut. Cedric Bixler-Zavala en Omar Alfredo Rodriguez-Lopez, 2 van mijn grootste helden allertijden.
Download!

The Guts: Let It Go (2008)
Toen ik naar Let It Go begon te luisteren heeft het me een paar weken geduurd voor ik er goed en wel even mee kon stoppen. Dat zegt wel genoeg zeker. Helden uit het milieu van The Nobodys en The Queers uit Portsmouth, New Hampshire.
Download!




Andere albums die een eervolle vermelding verdienen:
Squirtgun - Fade To Bright
Hot Water Music - Caution
Beatsteaks - Launched
The Queers - Don't Back Down
The Get Up Kids - Something To Write Home About
Teenage Bottlerocket - Total

En eigenlijk nog zoveel meer. Jeetje.
I suggest you check something out.

08-05-2009

We are the front line!

Amai. Amai amai! Dat was nogal een feest.
Donderdagavond, 7 mei 2009, half 9. The Frontline, Overpoortstraat, Gent.
Sushi Express. Cover Rangers. The Priceduifkes. The Apers.
Nen hoop plezier.

't Was den eerste keer dat ik daar kwam, en da's echt een grave zaal. Of ja, een graaf kot. Een ruwe schatting: 4 op 12 meter of zoiets. Maar heel plezant.
Sushi Express was den eerste band die optrad. Psychobilly uit Zele. Dus: inclusief een contrabas. Supercool. Klonk goed. De gitaarriffs konden me wel bekoren en de bas was gewoon supergraaf. Den bassist kon er wel wat van. En wat show verkopen, maar dat moet natuurlijk, op ne show.
De Cover Rangers waren genietbaar, maar daar hield het wel bij op. Ze gaven zelf achteraf toe dat het nogal ne slechte show was. Maar hey, ik vond het wel plezant. Het concept is vrij duidelijk: punkrock-covers van pop-liedjes. Ik heb lustig meegezongen met A New England (Billy Bragg), Fast Times At Dropout High (The Ataris) en andere bekende hits zoals Paper Planes (M.I.A.) of Mamma Mia (ABBA). De gitarist had op een gegeven moment een techisch probleem, wat altijd wel een beetje jammer is tijdens een optreden. Niet echt ne fan van de stem, ook niet. Maar hey, it's hella fun!
Na 2 redelijke bands kwamen dan eindelijk 2 van de zotste bands uit respectievelijk België en Nederland.
Allereerst speelden The Priceduifkes. Soundchecken met I Love To Fuck van The Nobodys, geniaal begin. "Hey, wulle zijn de Priceduifkes" - "Moete gelle weten hè!" - "Ja, dat moete wulle weten." Haha. De toon was gezet. De toon was nog meer gezet met I Ain't Dreaming Of A White Christmas. Dieje nieuwen intro is zó goed, hè. Vanaf dan was 't ne highway down Priceduifkes lane, jammerlijk wel af en toe onderbroken door geluidsproblemen. Eerst enorm veel feedback in de gitaar. Dat was dan opgelost, maar dan viel de gitaar in de monitor blijkbaar constant uit. En da's ambetant voor de gitarist. Maar in de zaal klonk het allemaal goed, dus da's cool. I Need Therapy van Screeching Weasel gecoverd, fucking cool. Ook Nervous Breakdown van Black Flag. Ook enorm cool. Nihilist Stomp gespeeld, ook een supercool nummer. Die hun instrumentale nummers horen echt wel tot de beste van hun œuvre, eigenlijk. Anyway, ik heb me keihard geamuseerd, heel hard meegezongen en me helemaal laten gaan bij hun slotnummer: Loser Anthem.
May not have much money, I may like to watch TV.
You call me a loser but you'll never be as cool as me.
Some girls might cry over me 'cause I don't love them too.
You call me an asshole but at least I'm not a fag like you!
Next band up were: The motherfucking Apers. Hier was ik echt kei stoked voor. Den 2de keer dat 'k ze echt zou zien. Supercool. Dat zijn echt zo'n grote helden hè. Kevin Aper, een van de grappigste frontmannen ooit en eigenlijk ne kei goeie bassist en ne grave zanger. Kelvin Centerfold, een van de gelukkigste gitaristen ooit en ne kei goeie gitarist en backing vocalist. Echt waar, 't is een plezier om dieje te zien spelen. Ivo Backbreaker, geen idee wat ik daarover moet zeggen maar hij kan verdoeme goed drummen. Het optreden begon al goed. "Wij zijn The Accelerators." (The Accelerators zijn een bevriende band uit Rotterdam, waar ook The Apers vandaan komen, nvdr.) Veel oude nummers gespeeld, ook een 3-tal van de nieuwe, opkomende CD 'You're Only As Strong As The Table You Dance On'. Perfect. De setlist, ongeveer, niet in volgorde:
It's All Over You Know, It's OK To Hate Me, Only The Grim Reaper, Reanimate My Heart, You Suck, Debra Jean (The Queers), She's The One (Ramones), Too Many Backpacks At The Show, Eyes Open Wide, Sunshine, Something More To Someone Else, I Hate Guys With Girlfriends, She's Just In Love, Please Come Back To Me (I Can't Live Without You), Friday Night Killed Saturday Fun, Every Day Is A Rock 'N' Roll Day
Echt enkele van mijn favoriete nummers, supercool. Kevin Aper had ook nog een mooie variatie op Another Brick In The Wall gemlaakt, met name Another Dick With No Balls. 'k Zeg het, geniale kerel. Superduper siked voor de nieuwe CD. 23 juli op Asian Man Records, check it out.