Mixtapes pt III & IV

De beste band van 2010 is ongetwijfeld Mixtapes. Ze hebben het roer van Dear Landlord in 2009 overgenomen. En hoe! Hun debuut Maps en hun EP Thoughts About Growing Up bekoren muziekliefhebbers aller landen en werden ook al besproken op This Ain't Noise. Moet wel goed zijn dan. Ondertussen hebben ze niet stilgezeten. Ze stonden op de affiche van The Fest in Gainesville en schaarden een tamelijk grote fanbase achter zich. Ze namen een videoclip op met Direct Hit! ten ere van hun split - Mixtapes' 3de release dit jaar en de 1ste materiële: een 7".

A1.Werewolf Shame
A2. I Was A Teenage Poltergeist
B1. I Was A Teenage Poltergeist
B2.Werewolf Shame

Kant 1 is Direct Hit!'s kant. Zij brengen u het Nummer van het Jaar: Werewolf Shame. Oorverdovende drums leiden het nummer in. Een opzwepende gitaarlijn volgt. 1-2-3-4 en we zijn vertrokken, 2de gitaar en bas zijn blij om het ensemble te vervolledigen en de wereld te laten weten van punkrock is. Het lied zit enorm cool in elkaar, melodisch heel sterk, ritmisch interessant, oog voor detail. Kant 2 is voor Mixtapes' I Was A Teenage Poltergeist. Zoals altijd word je er vrolijk van. Dit hoort in de categorie "snelle muziek" (Mixtapes heeft ook een categorie "minder snelle muziek"). Tweestemmigheid wordt prachtig uitgespeeld, meezingfactor ligt tamelijk hoog, de dansfactor op hetzelfde niveau. Een heel eerlijk nummer, zowel tekstueel als muzikaal. De instrumenten zijn heel harmonieus, zowel op zich als met de zang. And I probably will kan evengoed een pun zijn op The Ergs!/Short Attention/Dear Landlord als niet.
Aan de 2 kanten staat ook telkens het nummer van de ene band gecoverd door de andere band. Het interessante is dat de andere bands geen auditief referentieapparaat hebben gekregen. Hun versie is dus telkens een kwestie van interpretatie geweest en heeft ervoor gezorgd dat de band werkelijk een eigen versie opgenomen heeft. Op het eerste gehoor zoudt ge er niet kunnen uithalen wie welk nummer heeft geschreven. Heel cool om te horen dat bands zo creatief kunnen zijn met andermans werk.

A1. Birthday Party Summer Camp (Hellloo Meggann)
A2. The Real Hotel California
A3. Soups Whatever
B1. I'm Like
B2. Whit's End
B3. Anna Maria

A Short Collection Of Short Songs is ook als 7" uitgebracht en verschaft perfect wat het aanbiedt. 6 korte liedjes op 7 inches. Een uitgebalanceerde verzameling van "minder snelle muziek" en "snelle muziek". Ik ben vooral fan van hun "snelle muziek", maar hin "minder snelle muziek" is evenzeer genietbaar. Het plaatje begint met 32 basnoten alvorens de zang meegaat. Rustig, op 't gemakske in het Mixtapes universum terechtkomen. Tekstueel-thematisch doet het wel aan Thoughts About Growing Up denken. Ze zullen vast nog steeds aan het denken over opgroeien en volwassen worden. Ryan en Maura vormen nog steeds het perfecte duo en Kamal en Josh staan hen bij om hun boodschap kracht bij te zetten en de luisteraar van een 12-tal minuten originele en oprechte poppunk te laten genieten. The Real Hotel California en I'm Like komen als coolste nummers uit de bus waarop meezingen en meedansen niet minder dan onvermijdelijk is. Beide beginnen ze ook met een verhaal waarin Maura "wakker wordt". Da's waarschijnlijk een heel willekeurig feit.
Deze korte liedjes duren trouwens ook meestal om en bij de 2 minuten, wat niet danig kort is dan hun vorig werk. Qua algemene sound ligt het zelfs in het directe verlengde van Maps en Thoughts…, maar ik zal altijd blij zijn met nieuw materiaal van de Beste Band van 2010.

Ik ben benieuwd naar 2011.