25-12-2009

Some bands that start with an A…

… that you should check out.

At The Drive-In staat ongeveer op de 2de plaats inzake mijn favoriete band ooit. Deze muzikanten uit El Paso, TX zochten hun basis in hardcore en punk/rock en deden daar iets helemaal anders mee. Ze deden de jaren '90 op hun grondvesten daveren met hun albums. Hoewel Relationship Of Command doorgaans als hun magnus opus wordt beschouwd, ligt Acrobatic Tenement mij nauwer aan het hart. At The Drive-In was een van de bands die mij in het hardcore/punk werreldje loodste en Acrobatic Tenement heeft daar een grote rol in gespeeld. Ze lieten slechts 3 albums achter (waaronder ook In/Casino/Out) en enkele EP's.
Hun vakkundig muzikaal talent in combinatie met ongecensureerde expressiviteit, stilistiek van de bovenste plank en cryptische -en dusver fascinerende- teksten vormen een band die menig muziekliefhebber spijt doet hebben dat hij/zij ze nooit live heeft kunnen aanschouwen. Hun "legacy" in The Mars Volta en Sparta is van grote waarde, maar At The Drive-In was een speciale band waarbij alles in elkaar paste. Ook de kapsels, de sixties kleren en de attitude.

The Apers zijn hier ook al vaker aan bod gekomen. Bestaan nu al 13 jaar of zo, hebben 5 geniale albums uit en ontelbare feestelijke livemuziekgelegenheden achter de rug. Ik heb 2 jaar geleden op goed geluk hun selftitled besteld en als bij wonder bezit ik nu toch een groot deel van hun discografie. Elk album en elke single staat op zich en heeft een lichtjes andere sound, terwijl ze trouw blijven aan wat onder poppunk wordt verstaan. Invloeden: Ramones, Beach Boys, Screeching Weasel, Queers, … De Nederlandse formatie, die toch al enkele line-up-veranderingen heeft ondergaan is al en vast gegeven in de poppunkscene, zowel in Europa (betrokkenheid bij Stardumb records, oprichting van Monster Zero records en organisatie van shows (o.a. Monster Zero Mash)) als intercontinentaal (shows in de States (o.a. 3 keer Insubordination Fest), Asian Man Records).
The Apers doen menig poppunker meezingen, dansen, lachen en heel af en toe wenen. Ze blijven origineel in een genre waarin dat heel moeilijk is en hebben zowat de grappigste frontman ooit. Ze zijn nu op pauze omdat Kevin Aper stemproblemen heeft. Maar it's not over, you know.

Alkaline Trio slaagt erin om creepy stuff catchy te maken. Geen enkele positieve noot in hun teksten, maar hun muzikale arrangementen durven mij al eens te doen dansen. Dan Andriano is een God op de basgitaar, en samen met Matt Skiba -letterlijk- dé stem van deze band. Neem daar Skiba's inventief gitaarspel en de ritmische gelaagdheid van Derek Grant aan toe en ge hebt een band die staat als een huis. Een spookhuis, welteverstaan. Na vorig jaar met Agony & Irony toch wederom te verbazen brengen ze binnenkort nog een nieuw album uit, waarmee ze naar eigen zeggen meer de richting van Goddamnit! terug uitgaan. Voor mij is either way in orde, deze band heeft stijl, da's zeker. Punk rock for the emotional guys, soft-rock for the punx.

The Adorkables hebben volgens sommigen de belachelijkste naam ooit, ik vind het echter geniaal. Zowel nominaal als muzikaal. Typische poppunk, catchy, leuk, liefde, heartbreaks. De zang dient wel wat gewenning, maar na een tijd past ook dat mooi in het geheel. Voor de rest een coole band die met …She Loves Me Not een geweldig album heeft neergeplant. Liedjes met leuke gitarenriedeltjes en catchy ritmo's, over meisjes, over de gevoelens der mensen en over dood zijn. Hun EP In The After Hours is ook zeker de moeite, 4 songs met rather scary themata. Ze zijn misschien dorks en/of misschien adorable, maar het staat vast dat ze instaan voor heel wat pop punk fun time. Put on your dancing shoes for dance class.

Other: the Accelerators, the Ataris, Against Me!, the Arrogant Sons of Bitches, …

Check-ch-check-check-check-ch-check-it-out.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten