Kan ik niet aan doen hè. Geniale madam, en wat meer is, geniale songwriters achter die madam.
Ik heb Britney eigenlijk altijd wel goed gevonden. Er zijn periodes geweest dat ik dat ontkent heb omdat ik toen te punk of te metal was voor zo'n "commerciële" muziek, maar die periodes zijn voorbij. Britney's muziek is leuk, cool, catchy en gewoon goed. De hits zullen mij altijd het meest bijblijven, maar eerlijk is eerlijk, ze heeft toch al een 6tal albums volgekregen met goeie nummers. Af en toe een nummer dat minder naar mijn smaak is, maar over 't algemeen ben ik nog niet echt teleurgesteld geweest. Daarbij heb ik haar ook altijd een knappe gevonden. Enkel kaal was niet zo mijn ding, maar een pruik lost zoiets dan weer op. Convenient.…Baby One More Time is haar eerste. Recht erop. Haar bubblegum-pop weet mij wel te bekoren, zowel de upbeat nummerkes zoals "(You Drive Me) Crazy" als de tragere nummers zoals "Sometimes". Samen met Oops!… I Did It Again beschouw ik dit als de 1ste periode Britney. Onschuldig, eerlijk. Met Britney, het album, werd ons meisje, zoals ze zelf zingt, onderhand een vrouw. Brtiney spuide een van de beste nummers aller tijden naar voren, Lucky. Tot op heden nog steeds bij mijn favoriete nummers gerekend. Geniaal nummer. Telkens weer keihard meezingen en dansen als dat gespeeld wordt. Haar 3de album heeft nog veel van de Britney die over liefde zong en over andere stereotypisch meisjesachtige onderwerpen. Ik ben ne jongen maar ik hoor dat wel graag. Kan ik niet aan doen hè. Toen dat album uitkwam was in 10 jaar. Dus dat is gerechtvaardigd dat ik dat toen graag hoorde. Ik weet niet hoe ik het moet rechtvaardigen dat ik het tot op heden nog steeds graag hoor. Ik wijt het aan de extreem goede writing skillz van pop-nummer-schrijver Max Martin & anderen. Geniaal toch hoe een man een nummer kan schrijven dat zo enorm goed bij een vrouw, en meerbepaald gewoon enorm goed bij de persoon Britney Spears past. Het vraagt wel wat talent om een toch vrij persoonlijk nummer vanuit een geheel ander standpunt te schrijven. Supercool.
Maar dan, een paar jaar later, pakweg 2003, toen kwam In The Zone uit. Helemaal weg van Toxic, ahja, want iedereen was daar helemaal weg van. De andere single Me Against the Music en Everytime vond ik ook nog wel goed. Maar er wrong toch iets. Dat was niet de Britney die ik, en de rest van de wereld for that matter, gewend was. Dit was niet meer onschuldig en liefdebeladen, dit had iets ondeugend. Zowel haar stem, die heser klonk, als haar teksten, die 'explicieter' waren, als de muziek, die meer R&B invloeden had. Niet meer de vrolijke sound die bij de vorige albums toch meer aanwezig was. She was not a girl, but damn sure a woman. Zie eens hoe vrouwelijk:
Ondeugend, hè?Niet echt ne fan van In The Zone dus, maar ach. (Behalve misschien van dat Reggaenummer, The Hook Up, dat vind ik nog wel heel goed.) Ja, ik denk dat het wel noodzakelijk was. Ik bekijk het als een overgangsfase tussen de oude Britney en de nieuwe Britney.
Want met de nieuwe Britney in vol ornaat, zijnde Blackout, zette ze wel weer een pracht van een album neer 2 jaar geleden. "It's Britney, bitch." was de duidelijk boodschap. Singles Gimme More en Piece Of Me konden mij weer volop bekoren en de rest van het album kwam beter tot zijn recht dan In The Zone. Ik ben content.
Vorig jaar kwam plotseling Circus te voorschijn. Zo snel had ik geen nieuw materiaal verwacht, maar ik was er meer dan gelukkig mee. Womanizer, Circus en If You Seek Amy behoren nu als tot haar beste nummers. Womanizer vooral om de "You, you, you are… You, you, you are…", Circus vooral om heel het nummer en If You Seek Amy vooral om de vrij geniale omweg om "fuck me" te zeggen. Ik had het eerst echt niet door. Het sloeg op niks, precies, tot ik de codering ontdekte. Supercool.
Britney, ik ben nog steeds fan.
She's a lucky, she's a star.
LINKS:
Official site
Myspace
Lucky on Youtube
Geen opmerkingen:
Een reactie posten