Ik heb nog ne mixtape gemaakt.
Ge kunt hem hier afhalen van het internet. Alle instructies en cover art zijn inbegrepen.
De vorige was blijkbaar zelfs redelijk succesvol. 25 downloads! Tamelijk immens, als je het mij vraagt.
Deze is getiteld "Girls are like guitar picks", want ik had mijn plectrum gebroken en daar een hart van gemaakt en daar ne foto van genomen, en dat paste in het thema van de vorige mixtape.
Tracklist:
01. Allister - The One That Got Away
02. The Steinways - Dear Girl
03. The Leftovers - I Want You Back
04. Chixdiggit! - C.G.I.T.
05. Bowling For Soup - Luckiest Loser
06. The Ataris - Your Boyfriend Sucks
07. The Get Up Kids - The One You Want
08. The Yum Yums - Baby I'm So Lonely
09. The Matt Kurz One - Epiphany!
10. Varsity Weirdos - You Bother Me
11. Taking Back Sunday - You're So Last Summer
12. Brand New - Seventy Times 7
13. Together - Lover, Sinner, Thief
14. The Carrier - Memoirs
15. American Nightmare - AM/PM
Hij is iets anders dan de vorige, met het grootste verschil in de semantiek. Dit gaat over de eenzame kant van het leven en het verdriet van een heteroseksuele jongen. (De vorige ging over samen zijn en hoop en blijdschap.)
Muzikaal gezien eindigt deze met enkele hardere nummers, maar ik heb getracht de opbouw zo vloeiend mogelijk te houden. Laat u niet afschrikken als dat uw ding niet is, het merendeel is upbeat pop- en punk-muziek.
06-10-2010
05-10-2010
Late-night shows with Mid-night souls.
Vrijdag 01/10/2010. Naar Herenthout. Met de trein. Met de bus. Te voet. Siked. Als ne gieter.
Opener van dienst was de West-Vlaamse band Fundamental. Harde sound, goeie energie, coole show. Achteraf bleek dat de tweelingbroer van de gewoonlijke zanger de zang heeft verzorgd. Lachen. Coole band, ik verwacht daar nog wel 't een en 't ander van.
2de band: Accept The Change. Coole band, maar het deed me muzikaal niet zoveel. Iets slecht kan ik er zeker niet over zeggen. Dudes die met overtuiging hun ding doen, niks dan respect daarvoor!
Volgende band die avond was Together. Motherfucking Together. Hun nieuwe plaat is bijna uit dus ik was siked om de nieuwe nummers te horen. Zotte nummers, zotte band. Deze kerels doen iets redelijk uniek. Niet echt 'uniek', maar ze klinken niet zoals een standaard hardcoreband. Er zit een 'scherp' kantje aan hun nummers. Nijdig. Overwelmend. Aanstekelijk tegelijk. Coole teksten.
Coolere show dan de vorige keer. Strakker en ze spelen veel 'gewenniger'. De zanger heeft ook zijn eigen stijl en houding, en ik vind dat allemaal wel cool. Emoties. Modern Life Is War cover (deze keer ben ik wel zeker) was weer heel cool, kids going wild. En de nieuwe nummers kwamen ook goed over. Deze band verdient gerust wat meer expositie. No lights, no past, no love, no you.
Dan kwam de band waar het zowat om ging. Midnight Souls. Die slapen nooit.
Na een of andere professionele intro kwamen zij het podium op en begonnen hun set. Intro, en zonder het te merken spelen ze Black Days. Zeker 15 man dat zot kwam, terwijl dat op vorige shows die ik gezien heb meestal 3 of 4 man was. Niet dat ik al zoveel shows van die mannen gezien heb, maar allez. Punt is: de Midnight Souls zijn ergens geraakt. Na veel moeite en werk hebben ze een 7" uit die dan nog eens kei goed is. En een tamelijk grote en toegewijde fanbase. Ook hun lokale fans (vrienden) waren aanwezig, in Midnight Souls pentagram t-shirts en zo, megacool. Om te dansen.
Ze hebben volgens alles gespeeld wat ze konden, behalve January 1st 1998, tenzij ge de soundcheck meetelt. Megacool om 1) die mannen te zien opgaan in hun muziek en 2) het publiek er in te zien opgaan. Emoties. Singalongs, mosh, pile-ons, high fives, megacool. Ze coverden AM/PM van American Nightmare, ook supercool.
Ik ben hard gegaan en ik was niet den enige. Foto's spreken boekdelen. Zo ne coolen band.
Black days have ruined me.
Laatste band: Ritual. Een van de 1ste hardcore bands die ik ooit gezien heb, een paar jaar geleden. Ik ben er gene zotte fan van, maar toeme, die hun live shows zijn strak. Hun nummers ook wel. Veel energie en veel laweit voor ene gitarist. Coole show, hard van genoten.
Hardcore leeft en is absoluut één van de coolste muziekgenres ter wereld.
Der zit gewoon heel veel gevoel in en ik dig dat wel.
Opener van dienst was de West-Vlaamse band Fundamental. Harde sound, goeie energie, coole show. Achteraf bleek dat de tweelingbroer van de gewoonlijke zanger de zang heeft verzorgd. Lachen. Coole band, ik verwacht daar nog wel 't een en 't ander van.
2de band: Accept The Change. Coole band, maar het deed me muzikaal niet zoveel. Iets slecht kan ik er zeker niet over zeggen. Dudes die met overtuiging hun ding doen, niks dan respect daarvoor!
Volgende band die avond was Together. Motherfucking Together. Hun nieuwe plaat is bijna uit dus ik was siked om de nieuwe nummers te horen. Zotte nummers, zotte band. Deze kerels doen iets redelijk uniek. Niet echt 'uniek', maar ze klinken niet zoals een standaard hardcoreband. Er zit een 'scherp' kantje aan hun nummers. Nijdig. Overwelmend. Aanstekelijk tegelijk. Coole teksten.
Coolere show dan de vorige keer. Strakker en ze spelen veel 'gewenniger'. De zanger heeft ook zijn eigen stijl en houding, en ik vind dat allemaal wel cool. Emoties. Modern Life Is War cover (deze keer ben ik wel zeker) was weer heel cool, kids going wild. En de nieuwe nummers kwamen ook goed over. Deze band verdient gerust wat meer expositie. No lights, no past, no love, no you.
Dan kwam de band waar het zowat om ging. Midnight Souls. Die slapen nooit.
Na een of andere professionele intro kwamen zij het podium op en begonnen hun set. Intro, en zonder het te merken spelen ze Black Days. Zeker 15 man dat zot kwam, terwijl dat op vorige shows die ik gezien heb meestal 3 of 4 man was. Niet dat ik al zoveel shows van die mannen gezien heb, maar allez. Punt is: de Midnight Souls zijn ergens geraakt. Na veel moeite en werk hebben ze een 7" uit die dan nog eens kei goed is. En een tamelijk grote en toegewijde fanbase. Ook hun lokale fans (vrienden) waren aanwezig, in Midnight Souls pentagram t-shirts en zo, megacool. Om te dansen.
Ze hebben volgens alles gespeeld wat ze konden, behalve January 1st 1998, tenzij ge de soundcheck meetelt. Megacool om 1) die mannen te zien opgaan in hun muziek en 2) het publiek er in te zien opgaan. Emoties. Singalongs, mosh, pile-ons, high fives, megacool. Ze coverden AM/PM van American Nightmare, ook supercool.
Ik ben hard gegaan en ik was niet den enige. Foto's spreken boekdelen. Zo ne coolen band.
Black days have ruined me.
Laatste band: Ritual. Een van de 1ste hardcore bands die ik ooit gezien heb, een paar jaar geleden. Ik ben er gene zotte fan van, maar toeme, die hun live shows zijn strak. Hun nummers ook wel. Veel energie en veel laweit voor ene gitarist. Coole show, hard van genoten.
Hardcore leeft en is absoluut één van de coolste muziekgenres ter wereld.
Der zit gewoon heel veel gevoel in en ik dig dat wel.
28-09-2010
Blowjob For Soup
Dus, ik heb de laatste 2 dagen naar Bowling For Soup geluisterd. Als in, (bijna) letterlijk de laatste 2 dagen. Zelfs op de trein. Niet in de les.
1. Bowling For Soup is een band die ik ken sinds mijn 14de. Ze hadden toen net hun 'A Hangover You Don't Deserve' uit, met de hitsingle '1985'. Mijn broer was de persoon die mij toen zei dat ik eens moest luisteren. 1985 is pop en punk rock met een heavy metal attitude. Ik luisterde toendertijd naar Sum 41 (welke toen met dezelfde woorden konden omschreven worden), The Offspring en Blink 182. Bowling For Soup paste daar mooi in het rijtje. En toch heb ik nooit meer gecheckt dan hun singles.
2. Maar hun singles waren wel altijd megacool. Ze hebben veel repeats gekregen doorheen de jaren. Almost is het perfecte pop/emo-nummer. High School Never Ends is humoristisch en damn catchy. Emily heeft coole hooks en de manier waarop Jaret de lyric "So I got drunk, had sex with all your friends. You told me to never call your house again." zingt, doet mij toch iets. Girl All The Bad Guys Want is ook gewoon een enorm goed nummer. Bowling For Soup staat voor humor, catchy riffs, en liefdesverdriet en vindt daar een mooie balans tussen.
3. Parry Gripp maakt "Here Comes Bowling For Soup", The Leftovers tekenen bij Crappy Records en gaan op tour met Bowling For Soup. Ik heb zelfs een droom gehad: ik ging naar een show met (onder meer) Parry Gripp en de headliner was Bowling For Soup. Ik heb ze niet te zien gekregen in mijn droom. Ik denk dat het moeilijk is om dat te dromen.
4. Zondag ben ik een coverband aan het checken op een rommelmarkt (The Frontbrakes) en ze spelen The Bitch Song. Ze spelen ook Belgium, wat ik nog niet kende. En ook nog eens Hang On, dat was ook nog een onbekend nummer voor mij. Ze komenb alledrie van het album 'Let's Do It For Johnny!'. Wat heb ik dus gedaan?
Ik ben zondagavond thuisgekomen en ben begonnen hun albums te checken. Volledige albums, niet enkele de hits. Wat blijkt? Bowling For Soup heeft de afgelopen 48 uur mijn leven veranderd. Allez, da's niet waar, maar ik ben er enorm veel naar aan het luisteren en ik ben zeker in de ban van de band. Hun laatste album "Sorry For Partyin'" bevestigt dat dit een ultieme feestband is, hetgeen Parry Gripp mij al even duidelijk wilde maken. "A Hangover…" staat blijklbaar vól hits. "The Great Burrito Extortion Case" heeft de lat voor poppy punk rock bands tamelijk hoog gelegd. Ze klinken als de pop punk bands die in 1994 populair werden maar ze klinken veel moderner en hebben zeker iets unieks aan hun sound -of liever, ze hebben iets unieks als band, iets speciaal welk ik niet kan definiëren.
And did I mention that youbothsuck.com?
1. Bowling For Soup is een band die ik ken sinds mijn 14de. Ze hadden toen net hun 'A Hangover You Don't Deserve' uit, met de hitsingle '1985'. Mijn broer was de persoon die mij toen zei dat ik eens moest luisteren. 1985 is pop en punk rock met een heavy metal attitude. Ik luisterde toendertijd naar Sum 41 (welke toen met dezelfde woorden konden omschreven worden), The Offspring en Blink 182. Bowling For Soup paste daar mooi in het rijtje. En toch heb ik nooit meer gecheckt dan hun singles.
2. Maar hun singles waren wel altijd megacool. Ze hebben veel repeats gekregen doorheen de jaren. Almost is het perfecte pop/emo-nummer. High School Never Ends is humoristisch en damn catchy. Emily heeft coole hooks en de manier waarop Jaret de lyric "So I got drunk, had sex with all your friends. You told me to never call your house again." zingt, doet mij toch iets. Girl All The Bad Guys Want is ook gewoon een enorm goed nummer. Bowling For Soup staat voor humor, catchy riffs, en liefdesverdriet en vindt daar een mooie balans tussen.
3. Parry Gripp maakt "Here Comes Bowling For Soup", The Leftovers tekenen bij Crappy Records en gaan op tour met Bowling For Soup. Ik heb zelfs een droom gehad: ik ging naar een show met (onder meer) Parry Gripp en de headliner was Bowling For Soup. Ik heb ze niet te zien gekregen in mijn droom. Ik denk dat het moeilijk is om dat te dromen.
4. Zondag ben ik een coverband aan het checken op een rommelmarkt (The Frontbrakes) en ze spelen The Bitch Song. Ze spelen ook Belgium, wat ik nog niet kende. En ook nog eens Hang On, dat was ook nog een onbekend nummer voor mij. Ze komenb alledrie van het album 'Let's Do It For Johnny!'. Wat heb ik dus gedaan?
Ik ben zondagavond thuisgekomen en ben begonnen hun albums te checken. Volledige albums, niet enkele de hits. Wat blijkt? Bowling For Soup heeft de afgelopen 48 uur mijn leven veranderd. Allez, da's niet waar, maar ik ben er enorm veel naar aan het luisteren en ik ben zeker in de ban van de band. Hun laatste album "Sorry For Partyin'" bevestigt dat dit een ultieme feestband is, hetgeen Parry Gripp mij al even duidelijk wilde maken. "A Hangover…" staat blijklbaar vól hits. "The Great Burrito Extortion Case" heeft de lat voor poppy punk rock bands tamelijk hoog gelegd. Ze klinken als de pop punk bands die in 1994 populair werden maar ze klinken veel moderner en hebben zeker iets unieks aan hun sound -of liever, ze hebben iets unieks als band, iets speciaal welk ik niet kan definiëren.
And did I mention that youbothsuck.com?
21-09-2010
Dead to their heads!
1 week geleden passeerden punk rock heroes van Off With Their Heads en Dead To Me ons land.
Off With Their Heads ofte OWTH speelde 1 of 2 jaar terug nog in een vaag café en Herenthout, nu echter in Muziekcentrum Trix, Antwerpen. Na een heuse trip daarheenwaarts begonnen ze hun set. Ik heb zowat alles gehoord wat ik wilde. Hard To Admit, motherfucking Clear The Air, Until The Day, I Am You, … Fuck fuck fuck. Keihard meegezongen, gedanst en gevallen wat ik was wasted as fuck, de Ryan zenne micro haast omvergestoten. Punk-fucking-rock. Zo ne coole band. I AM EVERY MORNING YOU WAKE UP ALONE. En Clear The Air moet zowat het coolste nummer van 2010 zijn.
Alles dat was dus kei goed aight!?
Vervolgens betrad Dead To Me het podium. Ik denk dat ik 3 nummers kende en de rest niet. Wel een megastrakke set, goeie zanger en gewoon heel goeie muziek.
Afterparty met Hammerlock. Dat was hard maar ik heb dat niet gezien.
Off With Their Heads ofte OWTH speelde 1 of 2 jaar terug nog in een vaag café en Herenthout, nu echter in Muziekcentrum Trix, Antwerpen. Na een heuse trip daarheenwaarts begonnen ze hun set. Ik heb zowat alles gehoord wat ik wilde. Hard To Admit, motherfucking Clear The Air, Until The Day, I Am You, … Fuck fuck fuck. Keihard meegezongen, gedanst en gevallen wat ik was wasted as fuck, de Ryan zenne micro haast omvergestoten. Punk-fucking-rock. Zo ne coole band. I AM EVERY MORNING YOU WAKE UP ALONE. En Clear The Air moet zowat het coolste nummer van 2010 zijn.
Alles dat was dus kei goed aight!?
Vervolgens betrad Dead To Me het podium. Ik denk dat ik 3 nummers kende en de rest niet. Wel een megastrakke set, goeie zanger en gewoon heel goeie muziek.
Afterparty met Hammerlock. Dat was hard maar ik heb dat niet gezien.
Bed Pictures
2 weken gelden passeerde de Noorse post-rock band Youth Pictures Of Florence Henderson ons land, en ze maakten hun stop in den Eglantier in Berchem.
De support werd verzorgd door Bed Rugs. Een Belgische band met een sound die omgekeerd evenredig staat tot hun populariteit. Perfecte pop/rock/indie nummers, coole hooks, harmonieën die u bij uw nekvel grijpen edoch zachtjes terug neerzetten. Maar dit was de 1ste keer dat ik er iets van hoorde. Deze band verdient meer aandacht, want hun spel klonk fris, rock'n'roll en dansbaar. Ik heb niet gedanst want ik durf dat niet.
Youth Pictures Of Florence Henderson ofte YPOFH waren 7 blonde, brede Noorse goden met elks een instrument, waarvan 4 met een gitaar. Verder nog een drum, een bas, een cello en een keyboard. Het coolste element van hun show was de opstelling. Ze hadden zich in een grote cirkel gezet rondom de drummer, zodat het publiek tussen de band kon staan of zitten. Dit intensifieerde de ervaring met toch zeker een factor 10. Ik kan niet lang naar post-rock luisteren (en ik heb dat ook niet gedaan want ik moest een trein halen), maar toch klinkt het for the time being enorm cool, enorm fragiel en zo enorm mooi. Mooi.
De support werd verzorgd door Bed Rugs. Een Belgische band met een sound die omgekeerd evenredig staat tot hun populariteit. Perfecte pop/rock/indie nummers, coole hooks, harmonieën die u bij uw nekvel grijpen edoch zachtjes terug neerzetten. Maar dit was de 1ste keer dat ik er iets van hoorde. Deze band verdient meer aandacht, want hun spel klonk fris, rock'n'roll en dansbaar. Ik heb niet gedanst want ik durf dat niet.
Youth Pictures Of Florence Henderson ofte YPOFH waren 7 blonde, brede Noorse goden met elks een instrument, waarvan 4 met een gitaar. Verder nog een drum, een bas, een cello en een keyboard. Het coolste element van hun show was de opstelling. Ze hadden zich in een grote cirkel gezet rondom de drummer, zodat het publiek tussen de band kon staan of zitten. Dit intensifieerde de ervaring met toch zeker een factor 10. Ik kan niet lang naar post-rock luisteren (en ik heb dat ook niet gedaan want ik moest een trein halen), maar toch klinkt het for the time being enorm cool, enorm fragiel en zo enorm mooi. Mooi.
27-08-2010
Mengcassette
Sooooooooooo…
Ik heb vandeweek een paar nummers bijeengezet in een afspeellijst met het oog dat te cassettiseren.
Ik heb hem ook online gezet zodat iedereen kan meegenieten:
HIER KUNT GE HEM DOWNLOADEN.
Het is getiteld "Girls are like pizza" en bevat de volgende nummers:
Mijns inziens is hij redelijk goed gelukt. Coherent. Niet te lang. Afwisselend (wel vooral pop punk en (punk)rock).
Idealiter af te spelen als ge met uw lief aan 't foefelen zijt. Of te geven als cadeau of zo. Chicks dig that shit.
Check it out if you dig that shit.
Ik heb vandeweek een paar nummers bijeengezet in een afspeellijst met het oog dat te cassettiseren.
Ik heb hem ook online gezet zodat iedereen kan meegenieten:
HIER KUNT GE HEM DOWNLOADEN.
Het is getiteld "Girls are like pizza" en bevat de volgende nummers:
01. Alkaline Trio - 97
02. Tigers Jaw - Spirit Desire
03. The Promise Ring - The Deep South
04. The Unlovables - Dance Party For Two (Your Room, 3 A.M.)
05. Smoking Popes - I Know You Love Me
06. The High Hats - Let's Kill Ourselves Tonight
07. Screeching Weasel - Talk To Me Summer
08. Mixtapes - OrangeYellow
09. Geoff Useless - Tell Me What
10. The Mr. T Experience - You're The Only One
11. The Ergs! - Time With You
12. Jets To Brazil - Sweet Avenue
Mijns inziens is hij redelijk goed gelukt. Coherent. Niet te lang. Afwisselend (wel vooral pop punk en (punk)rock).
Idealiter af te spelen als ge met uw lief aan 't foefelen zijt. Of te geven als cadeau of zo. Chicks dig that shit.
Check it out if you dig that shit.
19-08-2010
Skate or die
Vorige maand, met name 29 juli, vond er in Kalmthout het allereerste Skatefest plaats. Als recreatieve aanvulling na de skatecontest in onze landelijke gemeente organiseerden we met Plug In een reeks optredens. 3 om precies te zijn.
Als eerste speelde Disaster.
Jonge snaken uit de buurt, een thuismatch dus. Disaster zijn 3 sympathieke kerels into punk rock en speelden covers van o.a. Green Day en Ramones en nog wat. Goeie keuzes (ware het niet dat er een klein tekstueel foutje gezongen werd bij Blitzkrieg Bop). Afin, maakt niet uit. Een beetje rommelig maar goed genoeg gespeeld, enkele eigen nummers, "drinke" schrijven tussen en nummers op de setlist, ne non-geïmproviseerde encore en een leuke set.
Cool.
Daarna speelde First Things First:
Dit was de 2de keer dat ik ze aan het werk zag. Dé skate-band van de avond. De enige skate-band van de avond zelfs. Snelle, ruige old school hardcore. Enkel mocht ik deze keer niet mee feesten vanvoor, maar moest ik tappen. Geen probleem, FTF kon hun energie over gans de zaal heenbrengen en na geen tijd stond ik te toogmoshen met 2 andere dudes, eigenlijk heel plezant. Two-men-crowdsurfs en toogdives, lachen. Goeie set ook, heel energiek, ik herkende zelfs enkele nummers. Goei bandje, het werd niet getrokken door 70% van de aanwezigen maar dat was wel ergens te verwachten. Jammer, maar desalniettemin hebben ze een 5tal man meegekregen om als mongoloïden te dansen. Olé!
De laatste band was Hellcrawlers:
Ik had van deze mannen niet zoveel verwacht. Thirtysomethings met ne naam die psycho-/rockabilly doet vermoeden, nee bedankt. Maaaaar, toen ze begonnen te spelen werd ik aangenaam verrast, en omdat ik tijdens de vorige bands niet heb kunnen dansen heb ik voor die mannen alles gegeven. Goeie rock'n'roll, een paar saaie nummers maar dat moesten we er maar bij nemen. Coole set op die tragere liedjes na, heel hard gedanst, soms met een paar andere mannen. Goeie vibe, een nummer waarin ze "whoa oh" zongen en dik feest tijdens de bisnummers. Coole band, wil ik nog wel eens zien.
Als eerste speelde Disaster.
Jonge snaken uit de buurt, een thuismatch dus. Disaster zijn 3 sympathieke kerels into punk rock en speelden covers van o.a. Green Day en Ramones en nog wat. Goeie keuzes (ware het niet dat er een klein tekstueel foutje gezongen werd bij Blitzkrieg Bop). Afin, maakt niet uit. Een beetje rommelig maar goed genoeg gespeeld, enkele eigen nummers, "drinke" schrijven tussen en nummers op de setlist, ne non-geïmproviseerde encore en een leuke set.Cool.
Daarna speelde First Things First:
Dit was de 2de keer dat ik ze aan het werk zag. Dé skate-band van de avond. De enige skate-band van de avond zelfs. Snelle, ruige old school hardcore. Enkel mocht ik deze keer niet mee feesten vanvoor, maar moest ik tappen. Geen probleem, FTF kon hun energie over gans de zaal heenbrengen en na geen tijd stond ik te toogmoshen met 2 andere dudes, eigenlijk heel plezant. Two-men-crowdsurfs en toogdives, lachen. Goeie set ook, heel energiek, ik herkende zelfs enkele nummers. Goei bandje, het werd niet getrokken door 70% van de aanwezigen maar dat was wel ergens te verwachten. Jammer, maar desalniettemin hebben ze een 5tal man meegekregen om als mongoloïden te dansen. Olé!De laatste band was Hellcrawlers:
Ik had van deze mannen niet zoveel verwacht. Thirtysomethings met ne naam die psycho-/rockabilly doet vermoeden, nee bedankt. Maaaaar, toen ze begonnen te spelen werd ik aangenaam verrast, en omdat ik tijdens de vorige bands niet heb kunnen dansen heb ik voor die mannen alles gegeven. Goeie rock'n'roll, een paar saaie nummers maar dat moesten we er maar bij nemen. Coole set op die tragere liedjes na, heel hard gedanst, soms met een paar andere mannen. Goeie vibe, een nummer waarin ze "whoa oh" zongen en dik feest tijdens de bisnummers. Coole band, wil ik nog wel eens zien.
11-08-2010
Tigerrrrrrs Jaw
Tigers Jaw is mijn momentaire favoriete band.
Hun album heet Tigers Jaw. Of het heeft geen titel. Ik weet het niet.
1. The Sun
2. Plane Vs. Tank Vs. Submarine
3. I Saw Water
4. Chemicals
5. Between Your Band And The Other Band
6. Heat
7. I Was Never Your Boyfriend
8. Meals On Wheels
9. Arms Across America
10. Never Saw It Coming
Tigers Jaw begint sterk, melodisch, catchy. De meezingfactor ligt enorm hoog. De mix van punk rock, emo en indie rock resulteert in uitstekende composities en uitgebalanceerde songs. Een ruige gitaarsound, een onderliggende toetsen-, bas- of gitaarmelodie en versatiele drums. Het aantrekkelijk stemgeluid sluit bij ruige kantje aan. Niets vernieuwend maar absoluut niets ordinair. Het is wel opbeurend. Vrolijke muziek. Hardcore/punk, maar op een andere manier aangepakt. Tigers Jaw neemt veel vrijheid in hun muziek. De invloed van de 90's emo is dan ook weer in de teksten terug te vinden. Kort, geëngageerd, to the point maar ook onduidelijk. Baslijnen waarvan menig artiest een erectie krijgt. Het album sluit af met een van de beste nummers van de laatste jaren, Never Saw It Coming. Enkel al de manier waarop de 2 eerste zinnen gezongen worden doen mij ineenkrimpen.
Voor fans van Jawbreaker, Title Fight, Touché Amoré, Taking Back Sunday en Sparta.
Ze brachten ook een EP uit, Spirit Desire.
1. Spirit Desire
2. We Are Great, There Is Only One (Tigers Jaw)
3. Crystal Vision
4. Meet Me At The Corner
Het titelnummer hiervan is zo enorm prachtig dat het uw harten zal breken tot in het oneindige.
Ze brachten een split uit met Balance And Composure.
5. Lodging
6. Jet Alone
7. Danielson
8. Dent
Deze nummers zijn iets minder poppy dan hun ander werk en er zit misschien een verscholen donker kantje aan. Megacool natuurlijk.
Awesome band, check them out or you'll regret it.
Hun album heet Tigers Jaw. Of het heeft geen titel. Ik weet het niet.
1. The Sun2. Plane Vs. Tank Vs. Submarine
3. I Saw Water
4. Chemicals
5. Between Your Band And The Other Band
6. Heat
7. I Was Never Your Boyfriend
8. Meals On Wheels
9. Arms Across America
10. Never Saw It Coming
Tigers Jaw begint sterk, melodisch, catchy. De meezingfactor ligt enorm hoog. De mix van punk rock, emo en indie rock resulteert in uitstekende composities en uitgebalanceerde songs. Een ruige gitaarsound, een onderliggende toetsen-, bas- of gitaarmelodie en versatiele drums. Het aantrekkelijk stemgeluid sluit bij ruige kantje aan. Niets vernieuwend maar absoluut niets ordinair. Het is wel opbeurend. Vrolijke muziek. Hardcore/punk, maar op een andere manier aangepakt. Tigers Jaw neemt veel vrijheid in hun muziek. De invloed van de 90's emo is dan ook weer in de teksten terug te vinden. Kort, geëngageerd, to the point maar ook onduidelijk. Baslijnen waarvan menig artiest een erectie krijgt. Het album sluit af met een van de beste nummers van de laatste jaren, Never Saw It Coming. Enkel al de manier waarop de 2 eerste zinnen gezongen worden doen mij ineenkrimpen.
I learned a lot about falling in love when I fell out of loveAbsoluut prachtig en één van de 10 redenen waarom ik dit album zo gaarne op repeat zet. Mega-, megacool.
I learned a lot about being a friend when I was alone
Voor fans van Jawbreaker, Title Fight, Touché Amoré, Taking Back Sunday en Sparta.
Ze brachten ook een EP uit, Spirit Desire.
1. Spirit Desire2. We Are Great, There Is Only One (Tigers Jaw)
3. Crystal Vision
4. Meet Me At The Corner
Het titelnummer hiervan is zo enorm prachtig dat het uw harten zal breken tot in het oneindige.
Ze brachten een split uit met Balance And Composure.
5. Lodging6. Jet Alone
7. Danielson
8. Dent
Deze nummers zijn iets minder poppy dan hun ander werk en er zit misschien een verscholen donker kantje aan. Megacool natuurlijk.
Awesome band, check them out or you'll regret it.
12-07-2010
Hardcore > voetbal
Herenthout. Zondagavond. Finale WK voetbal. JH 't Verschil. Hardcore.
Old Vows trapte de avond af met een goed schot. Het kwam traag op gang en er kwam minder uit dan er volgens mij in zat, maar hun sound is wel cool. Een ruige nieuwe band die vast nog wel zal verrassen. 0-0, omdat ik er wat meer van verwachte. Heel mooie match gespeeld maar jammer genoeg niet gescoord.
Worms Feed was het volgende team op het veld. Een puur offensief, no nonsense, korte en krachtige aanvallen. Het publiek (dat overigens niet in grote getallen aanwezig was en het tevens enorm warm had) werd omver geblazen maar het veld werd niet bestormd, danspassen bleven achterwege. Maar de show was er en de show was cool. 1-0 voor Worms Feed, een band vol energie en die iets cool doen met allerhande verschillende invloeden. Leuk om bezig te zien en te horen.
Bij elke show van Midnight Souls geraak ik meer en meer verknocht aan de band. Zware supporter voor deze gasten, die voor 3/5 thuis speelden. Vanaf het startschot was hun spel er knal op. Sinds de laatste keer dat ik ze zag hebben ze hun strategie vernieuwd en een intro toegevoegd aan hun set, één die harder blaast dan nen arbiter nadat iemand net een voet in andermans borstkas geplant heeft. Die mannen zaten vol energie, zelfs met 30°C en gaven nog maar eens alles om een beenharde prestatie neer te zetten. De demo-nummers blijven fan-favorieten, maar de nieuwe nummers zijn zo veel harder en doen me enorm verlangen naar de nieuwe plaat. Vanuit het publiek zong ik de band hun eigen woorden toe. Woorden die voor hen alles betekenen en voor mij uiteindelijk niks, maar ik heb er wel veel aan. Mijn manier van supporteren.
De band is goed op elkaar ingespeeld, combineren coole ritmes met coole melodieën en zijn druk bezig één van de coolste Europese hardcorebands te worden. 2-0.
Hoewel ik Together slechts sinds dit weekend ken, is deze Duitse band snel een must-see geworden. Voornamelijk dankzij het nieuwe nummer 'Lover, Sinner, Thief'. Hun 2de doelkans was datzelfde nummer, maar ik had het gevoel dat ze nog moesten opwarmen. Of misschien hebben ze wat meer training nodig op de nieuwe dingen. Na een tijdje kwam de drive erin en kwamen deze jonge gasten terug in de aanval, met onder andere een Modern Life Is War cover. (Als ik het me goed herinner, althans.) Enkele enkelingen waagden de arena te overwelmen met terecht enthousiasme en de band speelde een sterk spel. 3-0.
Almost Home heb ik niet bezig gezien en ik kan er dus maar weinig over zeggen.
Ik moet ook dringend op zoek naar vrienden die wat meer zoals mij zijn.
Old Vows trapte de avond af met een goed schot. Het kwam traag op gang en er kwam minder uit dan er volgens mij in zat, maar hun sound is wel cool. Een ruige nieuwe band die vast nog wel zal verrassen. 0-0, omdat ik er wat meer van verwachte. Heel mooie match gespeeld maar jammer genoeg niet gescoord.
Worms Feed was het volgende team op het veld. Een puur offensief, no nonsense, korte en krachtige aanvallen. Het publiek (dat overigens niet in grote getallen aanwezig was en het tevens enorm warm had) werd omver geblazen maar het veld werd niet bestormd, danspassen bleven achterwege. Maar de show was er en de show was cool. 1-0 voor Worms Feed, een band vol energie en die iets cool doen met allerhande verschillende invloeden. Leuk om bezig te zien en te horen.
Bij elke show van Midnight Souls geraak ik meer en meer verknocht aan de band. Zware supporter voor deze gasten, die voor 3/5 thuis speelden. Vanaf het startschot was hun spel er knal op. Sinds de laatste keer dat ik ze zag hebben ze hun strategie vernieuwd en een intro toegevoegd aan hun set, één die harder blaast dan nen arbiter nadat iemand net een voet in andermans borstkas geplant heeft. Die mannen zaten vol energie, zelfs met 30°C en gaven nog maar eens alles om een beenharde prestatie neer te zetten. De demo-nummers blijven fan-favorieten, maar de nieuwe nummers zijn zo veel harder en doen me enorm verlangen naar de nieuwe plaat. Vanuit het publiek zong ik de band hun eigen woorden toe. Woorden die voor hen alles betekenen en voor mij uiteindelijk niks, maar ik heb er wel veel aan. Mijn manier van supporteren.
De band is goed op elkaar ingespeeld, combineren coole ritmes met coole melodieën en zijn druk bezig één van de coolste Europese hardcorebands te worden. 2-0.
Hoewel ik Together slechts sinds dit weekend ken, is deze Duitse band snel een must-see geworden. Voornamelijk dankzij het nieuwe nummer 'Lover, Sinner, Thief'. Hun 2de doelkans was datzelfde nummer, maar ik had het gevoel dat ze nog moesten opwarmen. Of misschien hebben ze wat meer training nodig op de nieuwe dingen. Na een tijdje kwam de drive erin en kwamen deze jonge gasten terug in de aanval, met onder andere een Modern Life Is War cover. (Als ik het me goed herinner, althans.) Enkele enkelingen waagden de arena te overwelmen met terecht enthousiasme en de band speelde een sterk spel. 3-0.
Almost Home heb ik niet bezig gezien en ik kan er dus maar weinig over zeggen.
Ik moet ook dringend op zoek naar vrienden die wat meer zoals mij zijn.
06-07-2010
Amatörhead
Een moment van aandacht voor de coolste Belgische band van 2010. Amatorski (niet: Amateurski, Amatroski, Amartoski of Amatorksi) is een band waarvan ik normaal gezien nooit gehoord zou hebben, moest mijn broer niet enthousiast geweest zijn (in my general direction). We doen er waarschijnlijk een show voor in het najaar, ik had al eens de myspace beluisterd en omdat ik wel sympathie heb voor dit soort bands heb ik lukraak hun eerste EP gekocht toen ik hem zag liggen.
Amatorski - Same Stars We Shared
1. Come Home
2. Same Stars We Shared
3. The King
4. My Favorite Work Of Art
Ik betaalde een luttele 6-7 euro voor dit CD'tje (ik had graag de plaat gehad maar ik toen die in omloop raakte was ik me nog niet van Amatorski bewust). Ik stap op de trein naar huis en op dat moment verwarmt Amatorski mijn hart voor de 1ste keer. Naast de prachtige, simpele cover (getekend door Femke Vanbelle) is de aanpak op het artwork iets uniek, wat het op zich al leuk maakt om de CD in bezit te hebben. Elk nummer heeft zijn apart velltje papier. Geen vastgeniet boekje, maar 5 velletjes, met elks een tekening door verschillende artiesten en typografisch aantrekkelijke teksten. Het 5de velletje bedankt de koper en stuurt hem naar http://iboughtacdfrom.amatorski.be/, alwaar blijkt dat de koper van Amatorski houdt en Amatorski wederzijdse genegenheid koestert jegens hun fans. Dat is natuurlijk heel cool. "Yay you!" schrijven ze. Dank je, Amatorski.
Ik kom thuis en ik word helemaal excited om mijn nieuwe CD op te zetten - ik ben altijd enthousiast om nieuwe muziek te beluisteren. De 1ste noten van Come Home zetten de sfeer. Rustig, gemoedelijk, ruim. Een minimalistische soundscape. Als ik dan de betekenis achter de tekst (en de prachtige zang) van Come Home te weten kom, verbaas ik me nog meer over hoe cool deze band is. Mooie intrumentele keuze, sfeervolle composities en een zang die u bedwelmt en doet wensen dat ge door bloemenvelden zoudt struinen terwijl de zon uw gezicht verblindt en verse aardbeien langs uw voeten groeiden. Dat denk ik dan toch.
Amatorski is multi-interpretabel. Hun muziek kan uw gemoed doen bloeien, een roes veroorzaken of het kan u ontroeren. Dat hangt wat af van de houding met dewelke ge naar de muziek luistert. Zingen ze slaapliedjes of is dit het 21ste-eeuwse classicisme? Feit is dat er emoties losgewrongen worden terwijl het geheel genietbaar blijft. Feit is dat dit noch een zomerplaat, noch een winterplaat, noch een herfst- of lenteplaat is. Dit transcendeert fysieke connotaties.
Same Stars We Shared speelt met melodieën en harmonieën en The King is waarschijnlijk mijn favoriete nummer op de plaat. Ook dit waadt weerom tussen melancholie en vreugde, de muziek staat in spanning met de stem, maar het werkt.
Get out and check this out!
Amatorski - Same Stars We Shared
1. Come Home2. Same Stars We Shared
3. The King
4. My Favorite Work Of Art
Ik betaalde een luttele 6-7 euro voor dit CD'tje (ik had graag de plaat gehad maar ik toen die in omloop raakte was ik me nog niet van Amatorski bewust). Ik stap op de trein naar huis en op dat moment verwarmt Amatorski mijn hart voor de 1ste keer. Naast de prachtige, simpele cover (getekend door Femke Vanbelle) is de aanpak op het artwork iets uniek, wat het op zich al leuk maakt om de CD in bezit te hebben. Elk nummer heeft zijn apart velltje papier. Geen vastgeniet boekje, maar 5 velletjes, met elks een tekening door verschillende artiesten en typografisch aantrekkelijke teksten. Het 5de velletje bedankt de koper en stuurt hem naar http://iboughtacdfrom.amatorski.be/, alwaar blijkt dat de koper van Amatorski houdt en Amatorski wederzijdse genegenheid koestert jegens hun fans. Dat is natuurlijk heel cool. "Yay you!" schrijven ze. Dank je, Amatorski.
Ik kom thuis en ik word helemaal excited om mijn nieuwe CD op te zetten - ik ben altijd enthousiast om nieuwe muziek te beluisteren. De 1ste noten van Come Home zetten de sfeer. Rustig, gemoedelijk, ruim. Een minimalistische soundscape. Als ik dan de betekenis achter de tekst (en de prachtige zang) van Come Home te weten kom, verbaas ik me nog meer over hoe cool deze band is. Mooie intrumentele keuze, sfeervolle composities en een zang die u bedwelmt en doet wensen dat ge door bloemenvelden zoudt struinen terwijl de zon uw gezicht verblindt en verse aardbeien langs uw voeten groeiden. Dat denk ik dan toch.
Amatorski is multi-interpretabel. Hun muziek kan uw gemoed doen bloeien, een roes veroorzaken of het kan u ontroeren. Dat hangt wat af van de houding met dewelke ge naar de muziek luistert. Zingen ze slaapliedjes of is dit het 21ste-eeuwse classicisme? Feit is dat er emoties losgewrongen worden terwijl het geheel genietbaar blijft. Feit is dat dit noch een zomerplaat, noch een winterplaat, noch een herfst- of lenteplaat is. Dit transcendeert fysieke connotaties.
Same Stars We Shared speelt met melodieën en harmonieën en The King is waarschijnlijk mijn favoriete nummer op de plaat. Ook dit waadt weerom tussen melancholie en vreugde, de muziek staat in spanning met de stem, maar het werkt.
You were misunderstood but the king praised your loyalty.My Favorite Work Of Art (let op de Amerikaanse spelling van 'favorite') sluit deze EP af, een must-have voor fans van Björk, Pinback of Regina Spektor.
Get out and check this out!
Abonneren op:
Posts (Atom)