13-07-2009

Dear Landlord!

Een band met leden van The Copyrights en Rivethead. Ze klinken als een combinatie van die 2 bands. Logisch, en daarenboven ook heel graaf!
Na 2 split 7"s brachten ze dit jaar een album uit, Dream Homes. Ik moet het nog steeds legaal aanschaffen, maar dat komt in orde! Ik ben hier enorm enthousiast over. Net zoals zowat heel de poppunk-wereld!

1. I Live In Hell
2. Rosa
3. High Fives
4. Lake Ontario
5. Landlocked
6. Doormat
7. Three To The Beach
8. Park Bench
9. Goodbye To Oakland
10. Last Time I Checked
11. Whiskey And Records
12. Lost Cause
13. Begging for Tips
14. A World That We Never Made

I LIVE IN HEEEEEEELL! I LIVE IN BASEMENTS! I LIVE IN A GARAGE WITH NO WINDOWS, MY LIFE IS WASTED!
Da's 't eerste wat ge hoort als ge Dream Homes op zet. Enkele seconden later vragen de mannen van Dear Landlord: What does your dream home look like? En dan denkt ge: "Wow. Ik kan niet volgen. Dit is cool." Alleszins, dat dacht ik.
Het openingsnummer zet de sfeer direct voor heel het album. 3 zangers die elkaar afwisselen en harmonieën voortbrengen die uw hersenen doen exploderen van catchyness. Een gitaar die powerchords noch melodieën schuwt, een bass die overal goed hard doorklinkt, een drum die rapper gaat dan wat dan ook. En het beste is dat het allemaal goed samenklinkt. Niet te veel gitaarsolo's waar niemand op zit te wachten, geen semi-breakdowns of zogenaamde 'bridges' die toch maar laten zien hoeveel er wel niet uit een instrument kan. Nee, Dear Landlord verschaft ons met keisnelle 1-4-5's, palm-mute-akkoorden en een simpel melodietje dat er wel degelijk toe doet.
Lyrisch thema: drank & fuck this world. Attitude: we don't care. Maar de teksten zitten beter in elkaar dan dat. Niet altijd moeilijk of integer, maar wel altijd vanuit het hart en geschreven omdat het zo hoort. Niet perse vergezocht, maar wel esthetisch welluidend. Ik zeg het: they don't care. En ook belangrijk: een hoog meezinggehalte! Nummers als I Live In Hell, Landlocked en Last Time I Checked blijven stevig in uw hoofd zitten.
Dear Landlord combineert de ongelooflijke catchyness van the Copyrights en de kracht en energie van Rivethead/Off With Their Heads. Three To The Beach is enorm goed opgebouwd en straalt gewoon energie uit. Ik daag u uit om stil te blijven zitten! Ik wed dat zo'n nummer live echt een bom is. (Ik zou alvast volledig doorslaan, me dunkt.)

De sequentie ofte de opeenvolging van de nummers past ook goed. De liedjes sluiten muzikaal goed bij elkaar aan. De climax is ongetwijfeld A World That We Never Made. Waarschijnlijk het enige nummer dat boven de 3 minuten afklokt (en meer zelfs, het klokt boven de 4 minuten af!). Het zit geniaal in elkaar en slaagt erin om kiekenvel te creeëren bij de luisteraar. De afsluiter had amper mooier gekunnen. bass-intermezzo/gitaar-melodie/zang-harmonie/gitaar die het Landlocked-refrein herneemt. Maybe tomorrow!

I can't live like this , it's such a nightmare.
But I probably will!


Myspace
Download!

1 opmerking: